Galvanische corrosie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Galvanische corrosie, ook wel contactcorrosie of bimetaalcorrosie genoemd, is een elektrochemisch proces waarbij versnelde aantasting van een metaal optreedt wanneer dit in contact staat met een ander, edeler metaal in aanwezigheid van een elektrolyt.
Omschrijving
Galvanische corrosie ontstaat door een potentiaalverschil tussen twee verschillende metalen of legeringen die met elkaar in contact komen in een geleidende omgeving, zoals water of zoutwater (een elektrolyt). Het minder edele metaal functioneert als anode en corrodeert sneller, terwijl het edelere metaal als kathode fungeert en beschermd wordt. De mate van corrosie hangt af van het potentiaalverschil tussen de metalen, de grootte van het contactoppervlak en de aanwezigheid van een elektrolyt. Dit fenomeen kan aanzienlijke schade aan metalen constructies veroorzaken in de bouw en infrastructuur.
Voorkomen van galvanische corrosie
Om galvanische corrosie te voorkomen, is het belangrijk om rekening te houden met materiaalcombinaties. Idealiter worden in een constructie metalen gebruikt die dicht bij elkaar staan in de galvanische reeks, of wordt hetzelfde materiaal gekozen voor bevestigingsmiddelen en het te bevestigen materiaal. Wanneer verschillende metalen toch gecombineerd moeten worden, kunnen isolerende tussenlagen, zoals kunststof onderlegringen of coatings, direct contact tussen de metalen voorkomen. In maritieme of agressieve omgevingen, waar een elektrolyt vrijwel altijd aanwezig is, zijn strengere eisen van toepassing op het toelaatbare potentiaalverschil tussen de metalen. Kathodische bescherming, al dan niet door het opdrukken van stroom, kan ook worden toegepast om metalen te beschermen tegen galvanische corrosie.
Gebruikte bronnen: